หนุ่ม 18 โอดชาวเน็ตโยงเอี่ยว ช่างกิต ยันแค่ผ่านไปเจอศพหนุ่มโรงงานคนแรก ไม่ได้รับจ้างคอยดูศพ แถมเจอเรื่องลี้ลับ ถุงซิปล็อค ถุงซิป
(3 ก.พ.67) ผู้สื่อข่าวรายงานว่าได้รับการเปิดเผยจาก นายพรเทพ อายุ 18 ปี ผู้ที่ขับขี่รถ จยย. ผ่านมาพบเห็นศพของ นายธนาสันต์ อายุ 33 ปี หนุ่มโรงงานผลิตยางรถยนต์ในนิคมอมตะนคร เฟส 6 อ.เมือง จ.ชลบุรี ที่ถูกคนร้ายมัดมือมัดเท้ามาจากย่านบ้านพักใน จ.สมุทรปราการ และใช้อาวุธปืนยิงที่ศีรษะ นำศพมาทิ้งไว้ที่บริเวณริมถนนเลียบทางด่วนมอเตอร์เวย์ สาย 7 กรุงเทพฯ-พัทยา ด้านฝั่งขาเข้า กทม. บริเวณหลัก กม.ที่ 41+100 พื้นที่ ม.10 ต.บางวัว อ.บางปะกง เมื่อเย็นวันที่ 29 ม.ค.67 เวลา 17.16 น. โดยเป็นผู้พบศพเป็นคนแรก ก่อนที่จะโทรศัพท์แจ้งไปยังหมายเลข 191
นายพรเทพกล่าวว่า จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับผลกระทบจากข้อความในคอมเมนต์ที่ว่าตนเองนั้นมีส่วนร่วม หรือสมรู้ร่วมคิดด้วยกันกับ “ช่างกิต” คนร้ายที่ก่อเหตุหรือไม่ จึงอยากออกมาบอกให้คนในสังคมออนไลน์ว่า รอให้เขาสรุปคดีมาก่อนดีกว่า ก่อนที่จะมาคาดเดาในความเกี่ยวโยงไปต่างๆ นานา ว่าเป็นใครอย่างไร เพราะทำให้ตนนั้นใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก โดยเฉพาะธุรกิจออนไลน์ที่ทำอยู่ ที่กำลังได้รับผลกระทบโดยตรง โดยเฉพาะเวลาไลฟ์สด ก็มักจะมีคนเข้ามาถาม และงานที่ลูกค้าเคยนัดหมายว่าจะมาทำ ก็ยังถูกยกเลิกไป ทำให้ลูกค้าหายไปพอสมควร
จึงได้มาแสดงถึงความบริสุทธิ์ใจต่อสื่อมวลชน ให้ช่วยสื่อสารไปในสังคมให้ได้รับรู้ถึงความจริงว่าเราไม่ได้ทำ ไม่ได้มีส่วนร่วมในคดีนี้ เนื่องจากมีคนรู้จักค่อนข้างมาก และบางรายยังสอบถามไปยังทางพ่อแม่อีกด้วย ว่าได้เป็นคนทำกับเขาหรือไม่ โดยพ่อแม่ตนได้เข้ามาอ่านคอมเมนต์แล้ว ก็ค่อนข้างจะเกิดความไม่สบายใจ ที่มีคนมาพิมพ์กล่าวหาลูกเป็นจำนวนมาก
แต่เราบริสุทธิ์ใจอยู่แล้วไม่อย่างนั้นคงจะไม่กลับรถไปช่วยเหลือ และไม่ได้หวังอะไรด้วย และไม่ได้รับจ้างใครมาคอยดูศพ เพราะมีคนคอมเมนต์ว่าตนรับจ้างมาคอยดูศพ และก็ยังมีความบังเอิญอีกว่าพี่ชาย คือ นายวงสกร อายุ 29 ปี นั้นรู้จักกับเพื่อนของคนที่เสียชีวิตในวงการแต่งรถด้วยกัน ส่วนทางญาติของภรรยาผู้ตายนั้น ก็ยังเป็นคนรู้จักกับพี่ชายอีก โดยเป็นญาติห่างๆ ของเขา โดยที่ไม่ได้รู้จักกันกับผู้ตายและภรรยาเขาโดยตรง
สำหรับเส้นทางที่พบศพ ตนเองต้องขับรถเดินทางกลับบ้านผ่านเกือบทุกวัน ในวันเกิดเหตุขณะขับรถผ่านเส้นทาง ที่ปลายหางตาซ้ายได้มองเห็นมีคนลักษณะหน้าดำๆ นั่งอยู่ จึงเข้าใจว่าเป็นคนที่ขับรถมาประสบอุบัติเหตุแล้วไม่มีคนช่วย จึงได้วนกลับไปดูเพื่อที่จะช่วยเหลือ เนื่องจากที่ผ่านมาตนเคยประสบอุบัติเหตุแล้วไม่มีคนเข้ามาช่วย ต้องนั่งรอคอยความช่วยเหลือจากคนอื่น และเข้าใจในความรู้สึกในขณะนั้นดีว่าการรอคอยความช่วยเหลือนั้นเป็นอย่างไร
